Hoi Leen,
Ik herken zoveel aan jouw bericht dat ik graag reageer. Eerst het jezelf forceren om de bewustzijnstraining in je systeem te krijgen. Dan de conclusie dat er meer wegen naar Rome leiden, en dat die van jou fietsen is. Bewegen ipv stil zitten. Ik herken het ‘je hoofd leeg fietsen’. Dat dat meestal helpt, maar soms ook niet, dan is er iets aan de hand, zoals jij ook zegt. En je inzicht dat het verschil hem zit in de factor rust.
En wat dan? Er is iets aan de hand en je kan er niet goed bij.
Ik herken het uiteraard omdat ik hier ook jarenlang mee geworsteld heb (en nog soms hoor maar wel veel minder vaak).
Ook ik was (ben) een beweger, ik roei, fiets en wandel. Wanneer ik ging stilzitten en een poging tot meditatie deed, werd mijn hoofd alleen maar onrustiger, gingen dus mijn adem- en mijn hartritme omhoog en voelde ik me alleen maar vervelender.
Maar diep in mijn hart wist ik dat er wel een antwoord op mijn vragen zou kunnen liggen in de stilte.
Mijn oplossing zat hem uiteindelijk in om als meditatievorm wel te bewegen maar zeer vertraagd, en daarbij met mijn aandacht naar binnen gaan.
En daarom hier een paar tips:
– Als fietser doe jij beslist geregeld rek- en strekoefeningen. Gebruik die, doe ze langzamer en langer (dus ook net iets lichter) dan normaal, terwijl je naar de audio’s luistert, of terwijl je met je aandacht al je lichaamsdelen afgaat. Meteen ook goed voor die strakke hamstrings en zo.
– Ga eerst lekker even een stukje hard fietsen, je hartslag goed opjagen, en fiets dan op je allertraagst uit terwijl je met je aandacht volledig op je ademhaling let (oké, een half oog op het verkeer).
– Thuis kan dit ook: een 1-minuut-sprintje op zijn plaats, knieën hoog optrekken, armen in de lucht, maximale inspanning. Daarna op je rug liggen, benen wijd, armen wijd, ademhaling volgen. In de rust die dan volgt lukt eventueel een audio van Jolien of Gert-Jan wel.
En zo kun je waarschijnlijk zelf ook nog wel een aantal ‘informele’ meditatiemomentjes bedenken. Voor mij zijn ze nog altijd de opstap naar rust in mijn hoofd. En dus naar ruimte en helderheid en antwoorden op mijn vragen.
Groeten Sanne